بررسی شاخص های کمی آب بندان های استان مازندران با استفاده از تکنیک gis

چکیده کشاورزی یکی از ارکان توسعه است که برای پیشرفت آن، آب مهمترین عامل بشمار می آید. کشور ایران به جهت اینکه در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد، حفظ و نگهداری آب و استفاده به موقع از آن بسیار حائز اهمیت است. در کشاورزی، بدلیل ارتباط مستقیم با طبیعت، هنوز هم روشهای قدیمی و استفاده از تجربه پیشینیان، بدلیل همسو بودن با طبیعت، نقش مهمی را ایفا می کنند. کشت غالب در استان مازندران برنج است که نیاز آبی بالایی دارد، و بویژه در فصل تابستان، تنها باران پاسخگوی آن نیست. ذخیره آب تنها راه حل ممکن برای این مشکل است. ساده ترین و ارزان ترین روش برای اینکار، که یک راه حل ابتکاری و بومی منطقه است، احداث آب بندان و ذخیره آب در آن است. با توجه به پتانسیل بالای آب بندان برای کشت برنج، مدیریت و بهسازی آنها از اهمیت بسزائی برخوردار است. اولین فاکتور مهم در مدیریت، آمار صحیح و دقیق است. در این مورد خاص، داشتن اطلاعات دقیق از تعداد، مساحت و پراکنش آب بندان ها مهمترین لازمه برای مدیریت درست آنهاست، که این امر با فن آوری روز یعنی rsو gis به خوبی قابل دسترسی است. این کار با استفاده از اطلاعات اخذ شده توسط عملیات صحرائی، استفاده از نقشه های توپوگرافی، عکس های هوایی، تصاویر ماهواره ای، و سامانه اطلاعات جغرافیایی، به همراه عملیات ستادی امکان پذیر است. در نهایت تهیه بانک اطلاعاتی اولیه آب بندان های استان مازندران، که شامل اطلاع از تعداد دقیق آب بندان ها، گستره و موقعیت آنها، و تغییرات آنها در طی چند دهه اخیر است، ممکن خواهد بود، که برای مدیریت و بهره وری بهینه از این منابع آبی ارزشمند، بسیار ضروری است.